دلکده ی بیدل

دنیا چقد تنگ شده برام.

چقد این روزام سخته

چقد بی رحمه این دنیا

دیگه چی میخواد ازم بگیره؟

سلامتیمو گرفت.شادیمو گرفت

امیدمو گرفت 

دیگه چی مونده برام؟چرا دست از سرم برنمیداره؟!

دلکده ی بیدل...

من

اینجا بودم خیلی سال پیش

با یه حال و هوای خوب و دوستان خوب تر

یه موجی زد  که رفتم و رفتم به خیلی دورتر

خیلی دور از خود و اینجا 

حالا به ساحل قدیمی برگشتم 

ولی دیگه  اون آدم سابق نیستم

قریحه شاعری و نویسندگی نمونده

از چیزی که شدم اینجا  میذارم 

دلکده ی بیدل...

مسلمانان مرا وقتی دلی بود.که با وی گفتمی گر مشکلی بود.به گردابی چو می افتادم از غم.به تدبیرش امید ساحلی بود.دلی همدرد و یاری مصلحت بین.که استظهار هر اهل دلی بود.ز من ضایع شد اندر کوی جانان.چه دامنگیر یا رب منزلی بود.هنر بی عیب حرمان نیست لیکن.ز من محروم ترکی سایلی بود.بر این جان پریشان رحمت آرید.که وقتی کاردانی کاملی بود.مرا تا عشق تعلیم سخن کرد.حدیثم نکته ی هر محفلی بود.مگو دیگر که حافظ نکته دان است.که ما دیدیم و محکم جاهلی بود. دلکده ی بیدل...ادامه مطلب